ادعا

یزمانی، فکر می کردم کسی هستم و کاره ای هستم و آدمای زیادی که دور و برم بودن، منو حسابی مغرور کرده بود!

.

پر از ادعا بودم.

پر از باد.

.

بلاهایی سرم اومد، تموم کرک و پرام ریخت.

تبعید شدم!

اسیر شدم.

رسوا شدم.

.

و حالا که در غرقاب بیچارگی دست و پا می زنم، دارم تاوان اون کبر و غرور و تفرعن و عُجب و ادعاهامو پس میدم.

.

کی خلاص میشم؟

خدا داند