__________________
از وقتی سرباز رفته سربازی، داریم سیستم نظامی مملکت رو ملموس تر لمس می کنیم.
اول از همه قابل توجه اونایی که زود گارد می گیرن و تا اسم مملکت میاد، حق هیچگونه انتقادی رو نمیدن، مخصوصا به زن جماعت!
قابل توجه اونا که:
منطقی باشیم و نابسامانی های موجود رو قبول کنیم.
.
از وقتی سرباز، دیده ها و چشیده ها و کشیده های خودشو به ما که نسل قدیم هستیم و نسل انقلاب و جنگ و مابعد جنگ منتقل می کنه، به وضوح می فهمیم که سیستم نظامی ما خیلی فشل شده.
.
دیروز که داشتم رو دوشی های لباسهای سرباز رو می دوختم و تعمیراتی روش انجام میدادم، دیدم حتی کیفیت لباسهای اونا هم فرق کرده. بدتر شده که بهتر نشده. اونم برای سربازهایی که توی مناطق سرد خدمت می کنند.
.
وارد جزئیات این نابسامانیها نمیشم،
ولی واقعن جای سوال داره که چرا سیستم نظامی که یزمانی منظم ترین، دقیق ترین، با ثبات ترین و با کیفیت ترین سیستم بود، الآن به این روز افتاده که شده بی نظم ترین ( چون از هرجایی انتظار بی نظمی باشه ازینجا دیگه انتظار نمی رفت)،
شده فشل ترین.
چرا؟
.
یک نمونه اش حضور جوان‌هایی هست که از طرفی معاف از رزم ان، ولی با وجود داشتن مشکلات واقعی جسمی و روحی، مجبور میشن خدمت مقدس سربازی رو به هر مکافاتی شده بگذرونن.
بطور مثال از مواردی که گزارش شده. مثلا سربازی که مصروع هس، من نمی فهمم چرا باید این دوره ها رو بگذرونه؟؟!!!
.
خلاصه
سپاه من، ارتش من، نیروی انتظامی من،
پهپاد می سازی بساز ولی اولویت امور نظامی، رسیدگی به امور انسانی هس، رسیدگی به امور جوانهای این نسل که هر کدومشون با مسائل خاصی روبرو هستن، حتی از لحاظ شغلی، کاری، خانوادگی.
.
اولویت امر، درک جوانهاست،
انطباق نسل.
و....
.
جوانهای نسل امروز رو دریابید که امیدهای آینده ان و اونها رو نسبت به خودتون، سیستمتون، منطقتون ناامید نکنید.
.
و خیلی حرفهای دردآلود دیگه