جنگ با علم

جنگ علمی و رسانه ای یکی از جنگهایی هست که به این راحتی ها قابل شناسایی و ارزیابی نیست.

و همیشه جنگهای ظاهری، هشدار میدن به ما که از همه لحاظ خودمون رو مجهز و مجهز تر کنیم.

جنگ اسرائیل با ایران هم با ویژگیهای بارز و متفاوتی که داره، در جای خودش هشدارهای خاصی رو داره به ما میده.

.

حالا که ما با یه جنگ ترکیبی روبرو هستیم؛ لازم دیدم به تقویت بنیه بپردازم.

بعنوان یه خانم که امکان حضور مستقیم در جنگ رو ندارم، حضور غیر مستقیم که می تونم داشته باشم!

.

راهش رو پیدا کردم و از همین الآن شروع کردم.

اگه خواستید می تونید حدس بزنید چجوری.

تا کی؟؟؟

قصد داشتم راجب محرم مطلبی بنویسم، توی یکی از کانالهای خبری در ایتا که خیلی هم ممبر داره، این پست رو دیدم:

آنچه محرم امسال بیشتر به چشم میاد، بر خلاف تبلیغ و ادعای رسانه های معاند، حضور اکثریت نوجوانان و جوانان در هیئت‌هاست.
الحمدلله

.

در این که عظمت حضرت سید الشهدا علیه السلام انقدر زیاده که هر آن و هر لحظه همه رو به زیر پرچم حق جمع می کنه شکی نیست و حرفی هم نیست.

حرف اینجاست که:

بیان و مخابره آنچه به چشمهای شما میاد خوبه و لازمه. ولی نحوه مانور دادن؛ بزرگنمایی کردن، جای انتقاد داره.

البته این پست رو ریپلای کرده بودند به ویدیویی از یکی از هیئتهایی که ایشون همیشه میرن.

.

سالهاست که با پرداختن به ظواهر و سطحیات، عمق و باطنیات به حاشیه کشیده شده و کم رنگ و کم رنگ تر شده.

.

سالهاست که با مخابره ها و خبرگزاری های غلط، سعی شده تا آسیبها، نواقص، معایب پوشانده بشن و مغفول قرار بگیرن.

.

حرف اینجاست.

.

درسته که کشور و مملکت ما از لحاظ ظاهریات خیلی پیشرفت کرده؛ ولی از لحاظ باطنیات و معنویات متأسفانه دچار سستی و رکود هست و نیاز به اصلاح شدید و عمیق داره.

سیاست

اون روزا که دختر خونه بابام بودم، قبل از من چهار تا برادر بودن و من دختر بزرگ خانواده. بعد از من یه دختر بود و یه پسر.

یادش بخیر.

مرحوم پدرم خیلی اخباری بود. یعنی همش پای اخبار تلویزیون بود. صبح، ظهر ، عصر، شب.

وقتی اخبار شروع می شد حکومت نظامی بود و کسی حق نداشت شبکه دیگه ای بزنه.

.

یه وقتایی هم که همه خونواده دور هم جمع می شدیم که خوش باشیم و دور هم باشیم، بالاخره بحث سیاسی بود و ما هم دو دسته بودیم: من و پدر و برادر ارشد ما، جناح راستی بودیم و سه تا برادر و یه خواهرم، جناح چپی!

وقتی بحث سیاسی می شد انگار جنگ می شد. حتی بدتر از جنگ. انقد که تو خونواده ما حرص و غصه سیاست بود، سیاستمدارانش هم اونقدر حرص نمی خوردن و تحلیل سیاسی نداشتن. والا.

.

پدرم انقدر حرص می خورد و با حرص داد و بیداد می کرد تا حقانیت حرفاشو به بقیه اثبات کنه که رگهای گردنش متورم می شد و چشمانش سرخ می شد.

برادر ارشدم که راستی بود، اونم همینطور. ولی جالبه که اون وسط، حتی بین راستی ها هم اختلاف بود!

.

ولی چپی ها با اینکه از همین خونواده بودن، آروم بودن!!

آروم بحث می کردن.

نه رگ گردنشون متورم می شد نه چشماشون سرخ. نه داد و بیداد می کردن.

من حرصم در میومد.

ازینکه راستی ها انقدر حرص می خوردن و داد و بیداد می کردن و چپی ها انقد آروم و ملایم و خونسرد بودن.

.

و همیشه اون وسط من در حال آروم کردن این دو جناح بودم.

من به عنوان دختر بزرگ خونواده، که همیشه وحشت داشتم از سروصدا و داد و بیداد و جار و جنجال و فحش و ناسزا و دری وری گفتن و پرت و پلا گفتن، همیشه قربانی بودم.

همیشه.

هیچ وقت هم به نتیجه نمی رسیدم.

هیچ وقت هم موفق نمی شدم این دو جناح رو آروم کنم یا حتی وادار کنم که در آرامش، منطقی، با مهر و محبت و الفت، با هم بحث کنن و بجای جنگ و جدال و ناسزا و سروصدا و هیاهو، بشینن درست حسابی با همدیگه گپ و گفت داشته باشن.

.

آخر این جلسات دورهمی هم منجر می شد به دعوا و قهر و کشمکش و فضای سوت و کور.

.

و الآن که اینها رو می نویسم هیچکدوم از اونها نیستن.

یا از دنیا رفتن، یا هرکدومشون توی تنهایی خودشون دارن روزگارشون رو سپری می کنن.

سیاست، همیشه تفرقه انداز خونواده ما بود.

سیاست هیچوقت خونواده ما رو دور هم جمع نکرد. الفت برقرار نکرد.

سازش ایجاد نکرد.

سیاست فقط خاطرات تلخ و تأسف ها و افسوس ها و رنجها و دردهای تلخ و جبران ناپذیری رو برای ما بجا گذاشت.

نه مشکلی حل شد؛ نه اون حرفا و بحثها و جدلها تأثیری در سیاست داشت؛ نه اتفاق خاص و موثری افتاد. فقط ما که اعضای یه خونواده بودیم رو از هم دور و دورتر کرد.

.

اف بر تو ای دنیا.

دستاورد

حمله اسرائیل به ایران بعد از دوازده روز فروکش کرد.

هر کدوممون بشینیم و فکر کنیم دستاوردهای این چند روز برای ما چی بوده.

.

جنگ حق با باطل و باطل با حق همیشه بوده و هست و خواهد بود.

حالا گاهی عیان و آشکار، گاهی نهان و ناپیدا.

و مسلّماً همیشه حق پیروز بوده و هست و خواهد بود.

پس این وسط مهم چیه؟

مهم عملکرد ماهایی هست که درگیر این حملات می شیم.

.

بیاییم بشینیم فکر کنیم ببینیم عملکرد ما چطور بود؟

هم در مقام فردی هم در مقام جمعی.

.

من خدا رو شکر می کنم که تونستم بخوبی تکلیف و وظیفه خودم رو در حد خودم انجام بدم؛ از خودم راضی ام.

هم نسبت به خودم؛ هم نسبت به اطرافیانم سعی کردم اونجوری عمل کنم که مرضیّ خدا باشه.

.

روزهای سخت تری پیش رو داریم.

امیدوارم اونها هم بخیر بگذرن.

تله ویزیون

خونه ما اصلا تلویزیون روشن نمیشه مگه در مواقعی خاص!

توی این چن روز حمله اسرائیل به ایران، و البته تا دیروز غروب، تلویزیون روشن میشد.

دیشب در حین انجام کارهای خونه، عبوری نگاهم افتاد به تلویزیون. که فرصت پیدا کرده بود، و  توی این شرایط خاص، یه خانم مجری با روسری صورتی اکلیلی داشت با آقای پویانفر، مداح صورتی و حاشیه دار در دوران ز.ز.آ  گپ می زد!

و هر دو خوشحال بودن از اینکه این اتفاقات افتاد و باعث شد جوانهای گریخته از دین و مذهب و ملت، دوباره به آغوش ملت برگردن!! حالا اگه به آغوش دین بر نگشتن زیاد مهم هم نیست!!!

.

کفرم درومد و گفتم: این تله ویزیون رو خاموش کنید دیگه.

.

گذشته از برخی عملکردهای قابل تحسین صدا و سیما، کلاً نقد جدی به این رسانه ملی وارد هست.

.

من مخالف این برنامه ها نیستم.

حرفم اینه که چرا ما همیشه نوشدارو بعد مرگ سهرابیم؟

چرا پیشگیری قبل درمان نداریم؟

چرا همیشه باید یه فاجعه ای رخ بده تا متنبه بشیم و راهکار و راه چاره دستمون بیاد؟؟!!!

+

این صدا، سیمایی که گاهی انقدر دقیقه! که زمان پخش پیام رهبری برای شروع حمله ایران به اسرائیل رو جوری تنظیم می کنه که دقیقا همزمان بشه با اولین شلیک، الان چرا بایکوت خبری شده؟ هیچ چیزی از رهبری نمیگه؟؟؟ حتی تعلیق در فرمان رهبری؟؟؟!!!

خخخ

اینم از جنگ!

خب، جنگ هم تموم شد،

برید به زندگی دنیایی تون برسید!!

دیگه هم کاری نداشته باشید که چیشد؟

صلح تحمیلی بود؟؟ ( واژه ای که بشدت باهاش مشکل دارم، بنا به دلایل متقن)،

آتش بس بود؟؟ 

یا...

یا تسلیم شدن ترامپ و نتانیاهو در برابر ایران؟؟

کدومش؟

.

بنظر من که هیچکدوم!!!

درون و بیرون

عمق و درونم که مربوط به جهاد اکبره، پر از تلاطمه ولی ظاهرم که مربوط به جهاد اصغره، آروم آرومه.

.

این روزا انگار ام پی تری دوران 8 سال دفاع مقدسه، 

.

رسیدیم به قطعنامه؟

خخخ

آتش بس؟

خخخ

.

از نظر من همه چی واضح و روشنه.

و من آروم آرومم الحمدلله

 

ترامپ، بای بای

چشمامو که باز کردم، بچه ها بهم گفتن ترامپ حمله کرده،

نمی دونم چرا بی تفاوت بودم!

.

وقتی به ۸ سال دفاع مقدس فکر می کنم، می بینم این که جنگ نیست...

.

خلاصه، چیز هیجان انگیزی نداشتم که بیام بنویسم ( مسائل غیر جنگی هست، ولی ترجیح میدم ننویسم)

.

رفتم سراغ کانالهای خبری،

حوصله خوندنشونم نداشتم، جذابیتی هم نداشت.

هیچ مطلبی اقناعم نمی کرد.

.

نشستم به این آیه فکر کردم:

 و ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رمی.

خدا فقط به پیامبرش گفت.

چرا نگفت: و ما رمیتم اذ رمیتم؟

 

.

یاد یه کانال ویژه افتادم که توی تلگرام داشتمش، اخیرا اومده ایتا.

.

پستهای اون کانال منو به وجد آورد. 

.

نتیجه:

یک: ترامپ، با این کارش گور خودشو کند.

.

دو: ایران اگه تو این مدت و بخصوص تو این یه هفته کارهایی که باید رو نکرده باشه، باید به ذکاوت و سیاست نظامی ش شک کرد، که الحمدلله خبرهای مخفی و موثق حاکی از درایت نظامی ایران سربلندمون هست.

.

خدا نیروهای رزمی، علمی ما رو حفظ کنه الهی.

و حافظ و نگهبان سربازان وطنمون باشه.

آمین

کمی حرف حساب

یک:

آقای عراقچی، توی این شرایط واقعاً صلاح بود برید ژنو؟ و آیا واقعاً می تونید توی این اوضاع، در مقابل دو تا دشمن خونخوار که اخیراً هم وحشی تر شدن، حقیقتاً سر بلند کنید و با اقتدار از ایران و دین و ملت مسلمان دفاع کنید یا دم از حق و حقوق مسلّم ایرانیان و مسلمانان بزنید؟

.

دو:

آقای گروسی، میشه ملّیت و تابعیت خودتو برای ما مشخص کنی که تابع کجا هستی؟ ملیّت ت چیه؟ ایرانی هستی یا آمریکایی یا اسرائیلی؟ مسلمون هستی یا....؟ تکلیف یه ملت رو مشخص کن لطفاً.

.

سه:

آقای محمد زاده، ادمین محترم کانال فوری سراسری در ایتا که یه زمانی هم من از شما تعریف کرده بودم، میشه لطفاً انقد ما رو بزرگ نکنید؟! میشه لطفاً در کنار اخباری که منتشر می کنید یمقدار هم برخی واقعیات رو منتشر کنید و در ما رعب و وحشت ایجاد کنید؟! بلکه به خودمون بیاییم؟ 

.

چهار:

آهای مردم محترم ایران، بویژه اونایی که اخیراً با مملکت و رؤسای مملکت و دولت و همه چی لج افتادید و حق و ناحق همه رو محکوم کردید و هرچی از دهنتون درومد گفتید، میشه اون پولایی که بخاطر ترس از انهدام! بانکها یا هر ترس دیگه، از توی بانکها درآوردید و معلوم نیس کجا بردید قایم کردید، یا اون طلاهایی که توی خزینه ها انبار کرده بودید رو بیرون کشیدید و معلوم نیس کجا پنهان کردید رو ذخیره دنیا و آخرتتون کنین؟ راه زیادی وجود داره ها.

.

یا شماهایی که این روزا هجوم آوردید به نونوایی ها و فریزرهاتونو پر از نون کردید و مطمئناً چن روز دیگه هم خشک می کنین می ریزین تو نون خشکه ها، یا هجوم آوردین به سوپری ها و هایپرها و مال ها و کوروش و هفت و ... هرچی روغن و حبوبات و چیزای دیگه بود خریدید و کاری کردید که محتکرین انباشته های تاریخ گذشته شونو بیارن بیرون و به ملت قالب کنن، میشه دست از دَلِه بازیاتون بردارین لطفاً؟

بخدا با نون کم هم میشه زنده موند و فوق فوقش یه چن روز گرسنگی آدمو از پا در نمیاره.

.

پنج:

و خیلی حرفای دیگه....

اینترنت ملّی

در کنار یکسری عملکردهای قشنگ و افتخارآمیز ملت مون، مث شرکت توی راهپیمایی و نمازجمعه و این بحثا، یسری عملکردهای ملت واقعاً خنده دار و قابل تأمله.

یکیش این قضیه اینترنت ملّی هست.

.

یکی بیاد واقعا توضیح بده که منظور از اینترنت ملی چیه؟

.

آیا این بدین معناست که کلّاً اینترنت قطع بشه؟ یا مختل بشه؟ اونم تو این دوره زمونه ای که دیگه زندگی ها، مشاغل و سیستم ها همه به اینترنت بنده؟

.

یا بدین معناست که بعضی سایتها و وبلاگهای ایرانی باز بشه و بعضی باز نشه؟ ( از جمله همین وبلاگهای خودمون توی بیان، که بعضی از ستاره های روشن رو که می زنیم ، یسری وبلاگها باز میشن و یسری باز نمیشن)

.

یا بدین معناست که فقط تلگرام و فیلترشکن و وی پی ان قطع بشه؟

.

یا بدین معناست که پیام رسان بسیار باگ دار ایتا مورد اقبال عمومی قرار بگیره؟ و عملکرد این پیام رسان بدتر بشه که بهتر نشه؟

.

واقعاً اینترنت ملّی ینی چی؟ 

.

و آیا واقعاً توی این شرایط و موقعیتهای حسّاس، اینجور عملکردهای ناقص رواست که یه عده ای که بی دَنگ می دَنگند رو به دَنگیدن بیشتر بندازه؟؟!!

.

چرا واقعاً توی برخی موارد نمی تونیم افتخارآمیز عمل کنیم؟؟!!