تأسف

می خوام مطلبی رو دردمندانه بنویسم:

بعنوان یک خانم،

 

بعنوان یک فرد متعهد نسبت به اخلاقیات، تکوینیات

.

واقعا متأسفم ازینکه حداقل بیانی هایی که وبلاگ می نویسند و بالاخره در حد خودشون ادعاهایی هم دارن، در فهم و درک برخی مفاهیم ضروری دین و مکتب مون، مشکل دارن.

واقعاً نمی دونید عصبیّت دینی به چه معناست؟ که من در پست قبلی بهش اشاره کردم.

.

همچنین متأسفم ازینکه هنوز هم که هنوزه بخصوص ما خانمها از امنیت روانی در وبلاگ نویسی برخوردار نیستیم و مدام مورد هجمه های مختلف از طرف برخی آقایون پر طمطراق قرار می گیریم.

.

متأسفم ازینکه حتی در این جمع کوچیک بیان، نمی تونیم با هم اتحاد و اتفاق داشته باشیم.

.

برای دینداری مون متأسفم.