خطاب به سربازم

پسر عزیزم

سرباز وطنم

قرار بود ده روز مرخصی باشی ولی دیشب از ستاد فرا خونده شدی برای آماده باش، می خوام این نامه رو برات بنویسم:

عزیز دلبندم

یادته قبل از اینکه بری خدمت، خودت پیش بینی کرده بودی که ممکنه جنگ بشه، و می گفتی: مادر، خدمت در زمان جنگ هم لطف دیگه ای داره ها.

.

فرزند نازنینم

سنگ صبور مادر

پسر باوقار و نجیب و مؤدب و مهربون من،

در این شرایط حساس، بعنوان یک سرباز، نیاز به هوشیاری، درایت، فهم و بصیرت مضاعف داری، و می دونم که حواست هست.

مراقب باش، مراقب اطرافیانت، مراقب کسانی که سعی می کنند به تو نزدیک بشن، و بیش از پیش محافظ حریم اسرار نظامی باش. مراقب نفوذی ها، اهل نفاق و تفرقه باش.

مطیع امر فرمانده ات باش، البته تا زمانی که او هم مطیع امر رهبر باشه؛

در این عصر و زمانه ای که دشمن مجهز به انواع سلاحهای رزمی، نظامی و رسانه ای هست؛ تلاش کن تا تو هم مجهز به نور علم و تقوا و فرقان و ایمان باشی.

گوش به فرمان رهبری باش.

مطیع امر ولایت.

لحظه ای و ذره ای چشم از این ولیّ امر الهی بر ندار.

بحمدلله خدا لطف کرده و خادم سرداری از سرداران غیور و با ذکاوت کشور عزیز ما هستی؛ قدر او را بدان و حالا که او هم به تو نظر همراهی و نظارت داره، بهره ببر و سعی کن که تنهاش نذاری. به بهترین نحو ممکن به خدمت مشغول باش و ذره ای کم نذار.

.

از خدای مهربون می خوام که من رو بلاگردون تو و کلّ سربازهای وفادار و با بصیرت این مرز و بوم قرار بده، و مرگ من رو شهادت در راه خودش انتخاب کنه.

.

بدرقه ات می کنم با عشق.

بدرقه ات می کنم با مهر.

بدرقه ات می کنم با رشادت.

بدرقه ات می کنم با شجاعت.

بدرقه ات می کنم با تزریق هر فضیلت و شوکت و هیبت و درایتی که دارم.

تو مرد این خونه ای و این خونه هم به وجود تو نیاز داره اما وطن و دین، به تو و امثال تو بیشتر نیاز داره فرزند با غیرت من.

قول میدم مادر فهیم و حلیم و مقتدر باقی بمونم.

فدای تو عزیز مادر.

عزیز وطن.

عزیز رهبر.

عزیز دین و ملت.